"We kwamen stroomopwaarts aan de rivier en daar zagen we het kamp, waar we
zouden logeren. Ik hoorde eerst alleen het kraken en zwiepen van takken aan de andere kant van de rivier. Plotseling verscheen er uit
het niets twee grote olifanten. Ze waren zich aan het voeden van gras en bladeren en ze leken zich niet te storen aan onze
aanwezigheid. Ze vertelden mij, dat het geen wilde dieren waren, maar dat ze behoordenbij een "Conservation Camp" voor olifanten, dat
zich in de buurt bevond. Ze echter nog steeds vrij door het bos vrij en het was geweldig om ze in hun natuurlijke leefomgeving te zien.
Ze waren dus niet 100% wild, maar ik denk dat heel dicht in de buurt kwam.
We staken de rivier over en ik vroeg Phallet of we dichterbij konden komen. Hij was er niet zo zeker van en aarzelde, maar ik liep gewoon vooruit en maakte een aantal goede foto's. Olifanten zijn echt prachtige dieren."
"Wanneer je niet in Cambodja woont, is het allemaal erg spannend, maar op dagen zoals
Kerstmis, word je zoals ik, een beetje melancholisch. Ik begon de gezelligheid te missen, een glaasje wijn, de Kerstmarkten, en
natuurlijk de familie in de aanloop naar de grote eerste Kerstdag. Er was eigenlijk maar één ding, die voor afleiding zou kunnen zorgen om Kerst door te brengen in de jungle. En dat was wandelen inde
jungle van Mondulkiri, op de rug van een olifant, omgeven door giftige slangen en spinnen, en slapen in hangmatten onder de sterren. Na een drukke, 8 uur durende busreis naar Mondulkiri in het oosten van Cambodja werden we opgehaald en bij het busstation en naar onze
Nature Lodge gebracht. Dit complex ligt in de prachtige heuvelachtige bossen van Mondulkiri en had een boomtop bar, compleet met een kerstboom en er waren prachtige houten bungalows".
We hadden een korte nacht, want we hadden een tweedaagse jungle trekking de boeg. Dus de volgende dag verlieten we
's morgens vroeg het comfort van onze bungalow en reden naar een inheems dorp waar we onze mahout (olifantengids) en zijn olifant zouden ontmoeten. De olifant was een prachtig 20-jarige naamloos
meisje, dus we noemden haar Rudolph om het in de feestelijke Kerstsfeer te houden.
Rudolph was onze rots in de branding. Zij droeg ons eten en onze kampeeruitrusting met gratie en gemak. En toen een
woeste jungle rivier moesten oversteken, deed ze helemaal niet moeilijk. Ze liet ons gewoon op haar rug zitten. Maar afgezien van de rivier oversteken, moesten we ook nog eens 6 uur te voet door de jungle lopen.
Toen wij tegen de avond het kamp bereikten, begonnen we een kampvuur te maken. We namen een verfrissende douche onder een
nabijgelegen waterval, terwijl onze gids ging vissen om voor het diner te zorgen.
Later op de avond begon de wind op te steken en het werd steeds erger. Het idee van slapen in een hangmat en eruit te
worden geblazen was niet erg aantrekkelijk. Het was ook niet veilig met al die vallende takken, die rond ons begonnen af te breken. Dus hebben we er voor gekozen om onze hangmatten op te hangen in enkele nabijgelegen houten hutten.
De volgende ochtend bemerkten we, dat er in de hut naast ons een enorme, giftige spin in was. Dus god weet, wat er in onze hut heeft
rondgelopen. Trekking in Mondulkiri is echt avontuurlijk! Ik voelde me redelijk veilig in mijn hangmat, dankzij onze geïntegreerde
klamboe. Dus zelfs als was er een spin op me gevallen of een slang over me was gekropen, dan zouden ze me hopelijk aangeraakt hebben.
Rudolph bracht de nacht door in de jungle, waar ze vrij rond kon lopen, waarschijnlijk op zoek naar mannelijk
gezelschap. Ze was vies toen ze de volgende ochtend terugkwam. Dus onze mahout besloot om haar eerst een bad te geven, voordat we terug naar het hotel zouden gaan.
De tocht terug was een beetje vermoeiend, want we waren nog stijf van de vorige dag, moe van onze avond in de hangmat,
en een groot deel van de tocht op de terugweg was bergop zonder veel beschutting tegen de felle hitte. Maar het was zeker allemaal de
moeite waard en we hadden zodoende een onvergetelijke Kerstmis! Ik kan het aanbevelen om te wandelen in de jungle van Mondulkiri, vooral als je niet bang bent om van de gebaande paden af te wijken.