Ratanakiri

Het is een eenvoudige geweldige ervaring voor alle natuurliefhebbers om de ongelooflijk zeldzame 'noordelijke gele wang gibbons' te zien in hun natuurlijke habitat in de provincie Ratanakiri. Maar hiervoor moet je wel wat over hebben!
Deze zeldzame en bedreigde gibbonsoort werd pas ontdekt in 2010 en men schat, dat er ongeveer 500 groepjes in Ratanakiri leven. Dit is de grootst bekende populatie van gibbons in de wereld!
Ratanakiri is ook de thuisbasis van een aantal indrukwekkende zoogdieren, zoals Aziatische zwarte beren, zonberen, gaur (wilde runderen), dhol (wilde honden) en diverse katachtigen, zoals de luipaard en nevelpanter, die zich voeden met wilde zwijnen en herten. 
 
In het westen van de provincie Ratanakiri, ligt een weelderige bos, dat Veun Sai-Siem Pang Conservation Area genoemd wordt. Dit beschermde gebied is de thuisbasis van de uiterst belangrijke gibbons en tal van andere bedreigde soorten.
Met samenwerking van buitenlandse organisaties en lokale gemeenschappen hebben ze een exclusieve trektocht georganiseerd om de nachtgibbon te spotten. Dit is de eerste van zijn soort in Cambodja. Het is een unieke ervaring voor enthousiaste wildlife spotters en voor mensen, die geïnteresseerd zijn in natuur en natuurbehoud.
In de Veun Sai-Siem Pang Conservation Area leeft een kleine groep gibbons, die de afgelopen jaren voor studie nauwkeurig zijn gevolgd. Wanneer je de gibbons vroeg in de ochtend komt bekijken, zullen ze niet voor je weglopen.
Om hun gebied van de altijd groene jungle te bereiken, moet je met een 4WD een tocht van 35km maken. Daarna volgt een boottocht over de rivier Sesan en vervolgens een twee uur durende fietstocht met een lunch onderweg, voordat je aankomt bij het onderzoeksstation.
Er worden hier slechts kleine groepen toegelaten van tussen de 2-6 bezoekers, waardoor dit bezoek een zeer bijzondere ervaring wordt. De ontdekking van nieuwe apen was ongelooflijke verrassing en de kans om deze soort te zien in hun natuurlijke omgeving is bijzonder.
De beste tijd om ze te zien is rond zonsopgang.

Ranger Station Veun Sai-Siem Pang

Elke groep gibbons bestaat uit twee volwassenen en enkele nakomelingen. De gibbonsoorten in de Veun Sai-Siem Pang Conservation Area werden voor het eerst in 2010 beschreven. Dit gebeurde door de gezamenlijke inspanningen van diverse primatologen uit verschillende landen. Zij observeerden in deze omgeving de gibbons en zo leverden zij hun bijdrage aan het onderzoekscentrum.

De gibbons leven in perfecte harmonie met de Kavet-stam, die de gibbons als uiterst belangrijk beschouwen. Er wordt niet op ze gejaagd; ze worden gerespecteerd en delen van de jungle met de lokale bevolking (de Kavet). Dit staat in schril contrast met veel andere gebieden in Zuidoost-Azië, waar wordt gejaagd op gibbons en andere apen om hun vlees, of hun vermeende geneeskrachtige eigenschappen, of voor de handel in huisdieren.
Dat zulk een gezonde populatie in dit gebied blijft wonen, is een bewijs dat de natuur hier nog de relatief ongerepte is.

Het onderzoeksstation wordt beheerd door een community-based ecotoerisme groep samengesteld uit democratisch verkozen leden uit de gemeenschap. Alle winst gaat naar de gemeenschap en wordt besteed door de gemeenschap, ten behoeve van de ontwikkeling van de bevolking.
De lokale bevolking vindt hierdoor bij het onderzoeksstation ook een baan, zoals gids, of oppasser tegen het stropen.
Dit draagt bij tot het behoud van de bossen en wilde dieren en werkt, ten lange leste, in hun voordeel.

Net als vele andere oerwouden in Azië, brengen illegale activiteiten steeds meer schade aan de jungle. Externe markten zetten aan tot illegale jacht en houtkap, terwijl de kleinschalige landbouw plaats vindt aan de randen van het oerwoud.
Ooit waren hier tijgers waren hier, maar in de laatste jaren heeft men geen spoor meer van ze gevonden. Het is een grimmige herinnering van wat er kan gebeuren met de andere diersoorten, wanneer we geen pogingen ondernemen tot instandhouding.

Het nieuwe rangerstation van Veun Sai-Siem Pang draagt bij deze bedreigingen te bestrijden door meer bos patrouilles en gericht hardhandig optreden tegen handelaren in wilde dieren.
Men heeft partnerschappen met lokale gemeenschappen en onderwijs buiten de grotere plaatsen, ondersteund door een stevig onderzoeksprogramma. Door het spreiden van rangers in het veld, ontvangen we real-time informatie van wat er gebeurt aan illegale activiteiten. Zodoende kunnen we onze strategie veranderen en de situatie aanpassen.