ENGLISH   

Oddar Meanchey

Oddar Meanchey is een van de kleinste provincies van Cambodja ligt in het uiterste noordwesten aan de grens met Thailand. Zijn naam betekent "overwinning of victorie" en de provinciehoofdstad heet Samraong.

Het grondgebied van deze provincie ligt in het Dangrek Mountains. Er is een ernstig probleem met de ontbossing in dit gebied.
Van 1795 -1907 was Oddar Meanchey met zijn  onderdeel van Siamese provincie "Binnen Cambodja". Na In 1907 koning Sisowath splitste de provincie "Binnen Cambodja" in Battambang en Siem Reap en Oddar Meanchey onderdeel van Siem Reap. Van 1941-1946 heeft de provincie was onder Thaise regering bekend als de provincie "Phibunsongkram".
Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog kwam de provincie in 1946, na Franse diplomatieke inspanningen, onder Cambodjaanse invloed. De provincie behoort sinds 1966 officieel in 1966 tot Cambodja.
Tijdens de Cambodjaanse Burgeroorlog, werd het afgelegen gebied gebruikt als basis van de Rode Khmer, toen ze vochten tegen de Khmer Republiek onder leiding van generaal Lon Nol.

Deze zeer afgelegen provincie is een beruchte plek, want dit is de streek, waar de duivelse Pol Pot en zijn bloeddorstige handlangers tot het laatst toe stand hielden. Ze vochten toen tegen de Khmer Republiek onder Lon Nol.
Pol Pot stierf hier op mysterieuze wijze, na een vermeende machtsstrijd binnen de Rode Khmer. Dit vond plaats in het machtscentrum van de Rode Khmer, het dorp Anlong Veng. Pol Pot stierf op mysterieuze wijze nadat hij was veroordeeld tot huisarrest en de internationale gemeenschap zich begon in te spannen om hem te vangen.
De grens met Thailand is slechts 14,5 km van Anlong Veng verwijderd. Langs de weg naar zijn er tal van tanks en tankgranaten te zien. Hoe dan ook, het is een interessant ritje naar een laaggelegen deel van de Dangkrek Mountains. De weg is vrij goed.

Samraong

De hoofdstad Samraong  ligt  in een uiterst afgelegen gedeelte van het land. Het probeert zich nu te ontworstelen aan het verscheurde verleden. Men zegt, dat er weinig te zien is en er geen goede wegen zijn. Maar voor iemand met goede hang naar avontuur is dit gedeelte van het land een uitdaging.
De meeste buitenlanders in Samraong doen aan ontwikkelingswerk. Men probeert iets te doen aan de slechte leefomstandigheden en de overvloed van niet-ontplofte munitie in het gebied. De beste tijd om Oddar Meanchey te bezoeken is tijdens het iets koelere, droge seizoen van november tot maart.

De grens met Thailand

Uit een reisverslag:

"Met een vertraging van slechts 40 minuten ben ik afgelopen zondag (11maart) afgereisd naar Samraong om daar de week door te brengen; praktische zaken regelen en daarnaast de eerste kennismakingen met mijn toekomstige collegae en werkgever(s). De reis ging vlot; 5uur met de bus van Kampong Cham naar Siem Reap. Hier was Louise (VSO, placement in Angor Chum - provincie Siem Reap, heeft er al een jaar opzitten als Nursing Advisor en nog een jaar te gaan, gaat nu 2weken naar huis=Ierland om iedereen te zien – leuke meid, enthousiast en begaan) om mij op te pikken van het busstation, omdat alles vrij vlot liep zijn we per tuktuk naar Smiley’s guesthouse gegaan waar we een heerlijke koffie shake hebben gedronken en waar ik om 3uur werd opgehaald door een taxi. Een taxi…
Er rijden weinig bussen naar Samraong, wanneer je een bus wilt hebben kan je er het beste voor zorgen dat je deze rechtstreeks hebt omdat de kans op een verbinding erg klein is. Vanuit Kampong Cham is het niet mogelijk een rechtstreekse bus te nemen, vandaar dat Wendy een taxi voor me had geregeld. De taxi (gewoon een auto zoals wij die allen kennen) herbergt normaliter 6 betalende klanten en hun bagage. Je kan je indenken dat dit soms gewoonweg erg vol kan zijn. Om te voorkomen dat ik een oncomfortabele en/of onveilige reis zou hebben, had Wendy twee plaatsen voor mij geboekt. Ik zat dus vrij riant voorin met mijn rugzak gewoon in de koffiebak – meer dan prima! Normaal staat er twee uur rijden voor de trip van Siem Reap naar Samraong, wij deden er iets langer over omdat het iets meer tijd kostte dan normaal om andere mensen op te pikken, te wachten op post welke nog mee moest, spullen af te geven en iedereen met alles gepast te krijgen."