De Kurata pepers dankt zijn naam aan de Japanner Hironobu Kuarata, die als VN-functionaris bij de Cambodjaanse verkiezingen in Cambodja is gebleven en veel bedrijven heeft gefinancierd.
Wees ervan bewust, dat "Kurata" peperkorrels worden geteeld op dezelfde wijze,als in Kampot, maar dan in een ander deel van Cambodja. Kurata pepers zijn echte Cambodjaanse pepers, geproduceerd, verpakt en verkocht op hetzelfde manier, als Kampot pepers. Het verschil is, dat Kurata is een geregistreerde merknaam
is. Precies zoals Champagne alleen Champagne mag heten, als het in de Champagnestreek geproduceerd is.
Kampot peper wordt door de zon gedroogd en niet door machines. Dit zorgt ervoor, dat de natuurlijke smaak behouden blijft en dat het uitdrogingsproces milieuvriendelijk is. De planters
van de peper, die tegenwoordig in en nabij Kampot peper verbouwen, komen voor uit generaties, die al honderden jaren peper voorbrengen.
De hellingen, waar ooit de zee tegenaan beukte, zijn nu de plaatsen waar de peperplantages zich bevinden. De gedroogde zwarte en witte peper, maar ook groene peper bessen,
groeien hier aan de opgebonden struiken (zie de bovenste foto).
De takken van de struik groeien aan stokken en worden steeds opgehangen aan stevige punten, waaraan de verse groene bessen
groeien. Het microklimaat in de regio is gunstig voor peper: dichte vochtigheid en zwoele temperatuur en regelmatig motregen. De mangaanrijke grond raakt snel leeg, en ja, zelfs in een vochtige jaar,
moet de peper met water regelmatig bevochtigd worden en regelmatig aandacht toe te geven om tussen de drie tot vier pond peper per stok op te leveren.
Hironobu Kurata's pad naar peper landbouw was heel toevallig. Hij was er niet naar op zoek en het overkwam hem plotseling. doorspekt met serendipiteit.
Hij was in Cambodja geplaatst, als vrijwilliger bij de 1993 VN gesteunde verkiezingen. Hij kreeg een passie voor Cambodjaanse landbouw en wilde de export helpen te ontwikkelen.
Na wat vooronderzoek kwam Kurata in 1995 terug in Cambodja. Hij ontmoette Hen Tea, de zoon van een voormalige peper boer, die
sinds die tijd zijn bedrijfsleider is. Dit jaar zal Kurata de oogst eind februari binnen gehaald worden en zal deze levert dan tussen de twee en drie ton peper op.
Deze peper verkoopt Kurata aan Japanse specialiteit- en kruidenhandelaars. Cambodja produceert nu ongeveer 1.139 ton peper, waarvan de meeste in Vietnam
worden verkocht. De opleving van de peper gaat langzaam, maar het is dan ook een moeilijk werk.
Kurata kende ook tegenslagen. Voordat hij in de "peper" ging, probeerde hij durians naar Japan te exporteren. De eerste keer ging dat goed. De
tweede keer klaagden de mensen over stank (van de durian) in het vliegtuig. Hij was genoodzaakt de handel in durians te staken. Zijn passie voor de Cambodjaanse landbouw bleef echter.
De zwarte peper uit Kurata is de smakelijk. Dus kun je gewoon een smaaktest doen en na een paar testen, kun je met de verkoper vaststellen dat dit dezelfde
peper is als uit Kampot. Je moet de pepertest wel bij verschillende verkopers proberen. Gewoon op een peperkorrel kauwen en je zult direct de verschillen van smaak merken.
De witte peperkorrel is gewoon een hete peper. Deze moet je dus niet te veel gaan "testen", aangezien het je tong zal verdoven.
Om de pepers veilig naar huis te vervoeren, heb ik de mijne in een goed uitgedroogde, lege plastic waterfles gestopt. Het duurt eeuwen voordat je die talrijke peperkorrels uit een volle
rugzak of uit je kleding hebt gehaald, wanneer de plastic of papieren zak kapot gegaan is!
Maar stop de korrels niet in een afgesloten fles. Pepers moeten kunnen ademen en worden het best bewaard in een doek, of stoffen zak.
Zwarte pepers smaken het best, als ze nog "vers" zijn.
Zwarte peper wordt gemaakt van de onrijpe, groene bessen van de peperplant. De bessen worden in de zon gedroogd, zodat de buitenste groene laag van de bes meer dan het zaad krimpt en zwart wordt.
Witte peper wordt gemaakt door de velletjes van (volledig rijp) gedroogde peperbessen te verwijderen. Tijdens dat proces wordt de peper iets minder heet en verdwijnt met de velletjes het aroma grotendeels.
Witte peper is dus iets minder heet dan zwarte peper, maar smaakt alleen maar heet.
Groene peperkorrels zijn gewoon de verse bessen, gevriesdroogd of verduurzaamd in pekel of azijn. De scherpte van groene peperkorrels is minder uitgesproken, dan dat van gedroogde.
ENGLISH
